[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Widzê, ¿e bêd¹ zmuszony przekszta³ciæ umys³y tych ludzi, nazywaj¹cych siebie socjali-
stami, albo nawet zerwaæ z nimi. MoralnoS
æ i legalne S
rodki i walki nie le¿¹ na naszej dro-
dze. My niesiemy ze sob¹ rewolucjê w ca³em ¿yciu i we wszystkich pojêciach ludzkich. Za-
pamiêtajcie sobie dobrze te s³owa!
Skoñczywszy zatar³ rêce i chodzi³ po pokoju, S
miej¹c siê g³oS
no i mrucz¹c weso³o:
86
 Hm... hm... hm...
Nazajutrz do Uljanowa, stoj¹cego w pobli¿u piwiarni, podbieg³ Blümenfeld. Sepleni¹c
i pluj¹c co chwila szepn¹³:
 Znam tê babê... Jest to Szumi³owa, krewna agentki ochrany Zenajdy Gengross ¯uczen-
ko, tej, która  przewali³a terorystów Bachariosa, Iwana Rasputina, Akimowa i Sawina, a te-
raz ukrywa siê przed zemst¹ socjal rewolucjonistów w Lipsku i Hajdelbergu. To  szpicle,
W³odzimierzu Iljiczu, prawdziwi szpicle z szajki szubrawca Hartinga!... S³ysza³em, ¿e
¯uczenko ukrywa s³u¿bowego pseudonimu  Michejew .
 Dziêkujê wam, towarzyszu!  rzek³ Uljanow i poszed³ do piwiarni.
Usiad³ przy stoliku, zajêtym przez Szumi³ow¹, i uS
miechaj¹c siê do niej ¿yczliwie, rzek³:
 Grupa nasza uwa¿a, ¿e walka z drobno-bur¿uazyjn¹ partj¹ socjal-rewolucjonistów odpo-
wiada jej zamierzeniom. Zgadzamy siê na propozycjê pani.
 Bardzo dobrze!  odpar³a napozór spokojnie.  Oto s¹ pieni¹dze  3000 marek. Kiedy
mogê stawiæ siê do redakcji, aby rozpocz¹æ pracê? Mam gotowy artyku³ o agitacji naszych
wspólnych wrogów przeciwko  Iskrze ...
 Zaraz... zaraz...  szepn¹³ Uljanow, starannie licz¹c i uwa¿nie ogl¹daj¹c banknoty.
Skoñczy³, schowa³ paczkê do kieszeni tu¿urka, zapi¹³ palto i podniós³ szyderczy wzrok na
siedz¹c¹ przed nim kobietê. Pochyli³ siê nad sto³em i dobitnie przemówi³ cichym, sycz¹cym
g³osem:
 Szanowna pani Szumi³owa! Proszê wyraziæ nasz¹ wdziêcznoS
æ jeszcze bardziej szanow-
nej Zenajdzie Teodorównie ¯uczenko, czcigodnemu panu radcy Hartingowi oraz innych
 ochrannikom  za tak cenny dar! Zu¿yjemy go z po¿ytkiem, proszê mi wierzyæ! Co do
wspó³pracy z nami, to mo¿e pani siê nie S
pieszyæ, chyba ¿e zechcia³aby spotkaæ u nas kilku
najenergiczniejszych bojowców partji socjal-rewolucjonistów, pragn¹cych od pewnego czasu
bli¿ej poznaæ Zenajdê Teodorównê? Pieni¹dze zwrócimy wkrótce z procentami, z procenta-
mi szanowna pani!
Wsta³ i z g³oS
nym S
miechem skierowa³ siê ku wyjS
ciu.
 Potwór!  syknê³a Szumi³owa, zaciskaj¹c piêS
ci.
Obejrza³ siê i zmru¿y³ oczy.
 Iskra od tego dnia nabra³a nowego rozpêdu. Ataki jej na marzycielstwo drobnych bur¿u-
jów  socjal-rewolucjonistów, na oportunizm socjal-demokratów, na Struwego i Tugan-Bara-
nowskiego z ich  legalizowanym marksizmem stawa³y siê coraz ostrzejsze i wS
cieklejsze,
odrywaj¹c od tych partyj coraz liczniejsze zastêpy robotników.
Uljanow tylko do tego d¹¿y³. Jego dziennik dawa³ rozbitkom teoretycznego socjalizmu
gotowy program i plan pracy, narzuca³ im rewolucyjn¹ wolê czynu; wyprowadza³ poza mury
spo³eczeñstwa; nawo³ywa³ do budowania w³asnemi si³ami twierdzy prawdziwego socjalizmu,
wypowiadaj¹cego wojnê przestarza³ym bogom: pañstwu, spo³eczeñstwu, koS
cio³owi, rodzi-
nie i moralnoS
ci mieszczañskiej.
 Wszystkie ideje, prawa, sympatje umar³y, oprócz jednej  rewolucji dla stworzenia nie
bur¿uazyjnej republiki, lecz dla za³o¿enia na ruinach dawnego S
wiata  pañstwa pracy. To jest
jedynym celem, do którego d¹¿yæ musim, na nic i na nikogo siê nie ogl¹daj¹c, id¹c przez
zbrodnie, krew, trupy, depc¹c wszelkie prawo! Zwyciêstwo nasze powinno byæ bezwzglêdne
i bezwzglêdnem bêdzie nasze postêpowanie!  mówi³ Uljanow do robotników, przybywaj¹-
cych do niego dla ustalenia programu 2-go zjazdu socjal-demokratycznej partji.
87
Wtedy m³oda partja rosyjskich socjalistów by³a jeszcze zjednoczona i ¿adne pr¹dy rozbie¿-
ne nie nurtowa³y jej. Na czele partji stali  bo¿kowie rosyjskiego socjalizmu: Plechanow,
Dejcz, Akselrod, Martow, Zasulicz, Potresow. R
mia³e artyku³y  Iskry przera¿a³y ich. Zaczê-
³y nadlatywaæ pierwsze zimne powiewy, zwiastuny nieuniknionej walki.
Burza zosta³a jednak za¿egnana z powodu wypadków zewnêtrznych. [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]