[ Pobierz całość w formacie PDF ]

znać strudzenie ná rysach twoich.
PANKRACY
Nie czas mi jeszcze zasnąć, dziecię, bo dopiero połowa pracy
dojdzie końca swojego z ich ostatnim westchnieniem . Patrz
na te obszary  na te ogromy, które stoją w poprzek między
mną a myślą moją  trza zaludnić te puszcze  przedrążyć te
skały  połączyć te jeziora  wydzielić grunt każdemu, by we
dwójnasób tyle życia się urodziło na tych równinach, ile
śmierci teraz na nich leży.  Inaczej dzieło zniszczenia odku-
pionym nie jest. 
LEONARD
Bóg Wolności sił nam podda. 
PANKRACY
Co mówisz o Bogu  ślisko tu od krwi ludzkiej.  Czyjaż to
krew?  Za nami dziedzińce zamkowe  sami jesteśmy, a zda
mi się, jakoby tu był ktoś trzeci. 
LEONARD
Chyba to ciało przebite. 
NASK IFP UG
Ze zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG
93
PANKRACY
Ciało jego powiernika  ciało martwe  ale tu duch czyjś, pa-
nuje  a ta czapka  ten sam herb na niej  dalej, patrz, kamień
wystający nad przepaścią  na tym miejscu serce jego pękło. 
LEONARD
Bledniesz, mistrzu. 
PANKRACY
Czy widzisz tam  wysoko  wysoko? 
LEONARD
Nad ostrym szczytem widzę chmurę pochyłą, na której doga-
sają promienie słońca. 
PANKRACY
Znak straszny pali siÄ™ na niej. 
LEONARD
Chyba ciÄ™ myli wzrok. 
PANKRACY
Milion ludu słuchało mnie przed chwalą  gdzie jest lud mój?

LEONARD
Słyszysz ich okrzyki  wołają ciebie  czekają na ciebie. 
PANKRACY
Plotły kobiety i dzieci, że się tak zjawić ma, lecz dopiero w
ostatni dzień. 
LEONARD
Kto? 
PANKRACY
Jak słup śnieżnej jasności stoi ponad przepaściami  oburącz
wsparty na krzyżu, jak na szabli mściciel.  Ze splecionych
piorunów korona cierniowa.
LEONARD
Co siÄ™ z tobÄ… dzieje? co tobie jest? 
NASK IFP UG
Ze zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG
94
PANKRACY
Od błyskawicy tego wzroku chyba mrze, kto żyw. 
LEONARD
Coraz to bardziej rumieniec zbiega ci z twarzy  chodz
my stÄ…d
 chodz
my  czy słyszysz mnie? 
PANKRACY
Połóż mi dłonie na oczach  zadław mi pięściami z
renice 
oddziel mnie od tego spojrzenia, co mnie rozkłada w proch. 
LEONARD
Czy dobrze tak? 
PANKRACY
Nędzne ręce twe  jak u ducha, bez kości i mięsa  przejrzyste
jak woda  przejrzyste jak szkło  przejrzyste jak powietrze.
Widzę wciąż! 
LEONARD
Oprzyj siÄ™ na mnie. 
PANKRACY
Daj mi choć odrobinę ciemności! 
LEONARD
O mistrzu mój! 
PANKRACY
Ciemności  ciemności! 
LEONARD
Hej! obywatele  hej! bracia  demokraty, na pomoc! Hej! ra-
tunku  pomocy  ratunku! 
PANKRACY
Galilae vicisti!
Stacza się w objęcia Leonarda i kona.
NASK IFP UG [ Pobierz całość w formacie PDF ]