[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ny i serdecznie ucałowała ją w usta.
 Coś za coś, mała księżniczko, ale pani wyglądała tak słodko, i  no tak,
co to ja chciałam rzec  a więc jestem tutaj, by prosić o pani rękę dla hrabie-
go. Tak, wbił sobie do głowy, że mała księżniczka musi zostać jego kochaną
małą żoneczką. To jest trochę śmiałe z jego strony, mam na myśli tę historię
z testamentem. I trochę się bał, że wyda się pani za mąż za mojego kuzyna,
księcia Joachima, naturalnie dla spadku.
Księżniczka Lola popatrzyła swym szczerym, ciepłym wzrokiem w rado-
śnie błyszczące oczy arystokratki.
107
TL R
 Nie musiał się obawiać.
 Tak, wydaje mi się, że był trochę zbyt zazdrosny o księcia Joachima.
Księżniczka Lola śmiała się cichutko, a jej twarzyczka płonęła.
 Nie potrzebuje być zazdrosny  o nikogo. Mam nadzieję, że wie o mojej
rezygnacji z poślubienia księcia Joachima.
I znów księżniczka Sybilla ucałowała księżniczkę, która niczego nie domy-
ślała się.
 Naturalnie, teraz już wie. A teraz przysłał mnie z poleceniem do pani.
Mam panią uprowadzić.
 Uprowadzić?
 Tak, on nie może wyjechać teraz ze Schwarzenfels, a ponieważ bardzo
tęskni, dlatego mam zabrać księżniczkę do Schwarzenfels. Pani będzie moim
gościem.
 Ach, mój Boże. Wasza Książęcą Mość jest tak łaskawa. Ale nie wiem,
czy to będzie możliwe.
 A dlaczego nie?
Księżniczka Lola walczyła z zakłopotaniem. Zdecydowała się jednak po
chwili i spojrzała szczerze i odważnie na księżnę:
 Wasza Książęca Mość musi mnie zrozumieć, ja nie jestem przygotowa-
na. Szczerze mówiąc: nie mam odpowiedniego wyposażenia, bym mogła prze-
bywać w najbliższym otoczeniu Waszej Książęcej Mości. Moja siostra i ja do
tej pory żyłyśmy z bardzo skromnej renty. Teraz moja siostra została przeło-
żoną Schroniska im. Cesarzowej Elżbiety, a ja niespodziewanie odziedziczy-
łam spadek. Ale najpierw musiałabym się przygotować, zanim przyjmę zapro-
szenie Waszej Książęcej Mości.
Księżna Sybilla uśmiechnęła się.
 Czy to jedyna przyczyna? Jeśli tak, to niezbyt przekonująca. Suknię
kupi się bez trudności. Wszystko inne kupimy w Schwarzenfels lub sprowa-
dzimy z Berlina.
Oczy księżniczki aż błyszczały, tak wielką miała ochotę na ten wyjazd.
 Ach, bardzo chętnie! Kupiłam sobie dziś dwa kostiumy i niezbędne
przybory toaletowe.
 Wspaniale, w takim razie wszystko załatwione. Mamy jeszcze pięć go-
dzin do odjazdu nocnego pociągu. Tym chciałabym pojechać. Możemy jeszcze
więc porozmawiać i wszystko przygotować. W przygotowaniach może pomóc
moja garderobiana.
Księżniczka Lola westchnęła, szczęśliwa i zakłopotana.
108
TL R
 Skoro Wasza Książęca Mość uważa, że to możliwe...
 Po prostu nie odjadę bez księżniczki. Hrabia by mi nigdy nie darował,
gdybym wróciła sama. On nie może się teraz wyrwać, musi przebywać z Jo-
achimem z powodu spraw spadkowych. A do Schwarzenfels nie będzie miał
tak daleko.
 Czy hrabia Schlegell jest razem z księciem Joachimem?  zapytała Lola
z zainteresowaniem.
Coś drgnęło w twarzy Księżnej Sybilli. Widać było, że cieszyła ją ta zaba-
wa.
 Tak, tak, oni są nierozłączni. Nie wiedziała pani o tym?
 Hrabia Schlegell opowiadał mi tylko, że jest zaprzyjaz
niony z księciem
Joachimem, tak jak był zaprzyjaz
niony z Grzegorzem Falkenhausenem.
 Zgadza się. Hrabia i książę Joachim nie mogą bez siebie żyć. Tak,
Księżniczko, zamieszanie było straszliwe, gdy miała pani poślubić księcia Jo-
achima. No, ale teraz wszystko dojdzie powoli do należytego stanu.
 A książę Joachim nie będzie się gniewać na mnie, że odrzuciłam jego
rękę?
 Ach, na pewno nie, bowiem w sercu została pani wierna hrabiemu
Schlegellowi. Będzie rad, że chce pani uszczęśliwić jego przyjaciela. I to po-
wiem pani już dziś, księżniczko, jeśli poślubi pani hrabiego Schlegella, nie
pozbędzie się pani już nigdy księcia Joachima.
Księżna Sybilla rozkoszowała się do głębi tą zabawą i znów pocałowała
Lolę serdecznie w różowe policzki. Oczy księżniczki Loli promieniały radością.
 Ach, wszystko, co Wasza Książęca Mość mówi sprawia, że jestem tak
szczęśliwa. To jest jak piękny, cudowny sen. Nie jestem przyzwyczajona do
tego, by los tak dobrze się ze mną obchodził. A teraz nieoczekiwanie wszystko
jest takie jasne i przejrzyste  ach i tyle ciepła wokół mnie.
Księżna Sybilla głaskała ją po rękach. [ Pobierz całość w formacie PDF ]