[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Przeżyła już więcej lat, niż jej pozostało, ale nie miała wcale poczucia, że minęło ich aż
tyle. Całe lata umknęły z jej pamięci, zostały zmyte niczym ślady stóp na piasku tuż nad wodą.
Czasami wydawało jej się, że z wyjątkiem tych kilku dni, które spędziła z Paulem Flannerem,
życie minęło niemal niezauważalnie, podobnie jak długa przejażdżka samochodowa małemu
dziecku, które przygląda się przez okno przemykającemu za szybą krajobrazowi.
Zakochała się w nieznajomym podczas weekendu i nigdy więcej już nikogo nie pokocha.
Pragnienie miłości umarło na górskiej przełęczy w Ekwadorze razem z Paulem, który oddał
życie, śpiesząc na pomoc swojemu synowi, i w tej samej chwili umarła też cząstka jej.
Nie była jednak rozgoryczona. Wiedziała, że w analogicznej sytuacji ona też próbowałaby
ocalić swoje dziecko. To prawda, Paul odszedł, ale pozostawił jej tak wiele. Odkryła miłość i
radość, odnalazła siłę, której w sobie nie podejrzewała, i nikt nigdy jej tego nie odbierze.
Wszystko się skończyło, zostały jednak wspomnienia, które pielęgnowała z nieskończoną
troskliwością. Były dla niej tak rzeczywiste jak sceneria rozciągająca się teraz przed jej oczyma.
Stłumiła łzy, które zaczęły płynąć jej z oczu już w półmroku pustej sypialni, podniosła brodę do
góry. Patrząc w niebo, westchnęła głęboko, wsłuchując się w daleki, wyimaginowany huk fal
rozbijających się o brzeg pewnej burzliwej nocy w Rodanthe. [ Pobierz całość w formacie PDF ]